Draai je device a.u.b.
Ik vind het geen mooie zin maar begrijp dat mensen hem gebruiken. Als iemand is overleden en mensen vertellen over de laatste periode dan hoor ik vaak dat dat einde onverwachts kwam. Het leek eigenlijk weer iets beter te gaan. De zieke wilde opeens weer lekker eten of kon weer een beetje lachen of wilde naar buiten of een spelletje schaak spelen en opeens was het einde daar. Toch nog onverwachts het kaarsje uit.
Jan overleed plotseling terwijl hij toch al jaren ziek was. Ik was maanden geleden al bij hem en zijn familie geweest om kennis te maken en om te bespreken hoe men wilde dat de uitvaart en de dagen tussen overlijden en uitvaart er zo ongeveer uit zouden komen te zien. Op deze avond was hij overleden en het was al donker toen ik bij zijn huis aanbelde. Veel aandacht besteedde ik er toen niet aan maar ik zag dat er bij de overburen een brandende kaars voor het raam stond.
Die avond verzorgden we onder meer de overleden Jan. Hij werd thuis opgebaard. De familie wilde deze dagen voor de crematie en de afscheidsbijeenkomst in rust en in besloten familiekring met elkaar doorbrengen. Dat stond ook op de kaart aangegeven.
zag ik de kaars bij de overburen weer branden. Weer of nog steeds? Maar ook, zo viel me op, stonden er een kaars voor het raam bij de beide buren en bij andere overburen. Bijzonder, al die lichtjes.
zo vertelde de dochter van de overleden Jan mij later, hebben de gehele periode tussen overlijden en uitvaart gebrand. ‘Woordeloze verbondenheid en vriendschap’, zo zei ze. De buurt had erg meegeleefd en lieten nu op deze manier hun medeleven blijken. Met eerbied en begrip voor het feit dat de familie in deze periode geen bezoek wilde ontvangen. Wat mooi en liefdevol was dat.
Ontvang direct een bericht van nieuwe blogs!