Draai je device a.u.b.
Draai je device a.u.b.

Uitvaart in besloten kring

Het moest een uitvaart in besloten kring worden. ‘We nemen met ons gezin afscheid van hem. Daar hoeven geen anderen bij te zijn’. Voor zijn vrouw was dat gelijk een uitgemaakte zaak. Hij was op zichzelf en hield niet zo van sociale contacten. Zijn gezin, zijn twee kleinkinderen, zijn werk, zijn hobby’s, hij had er genoeg aan. Dus waarom allerlei mensen uitnodigen voor zijn uitvaart? Dat paste niet bij hem.

Uitzicht op ‘het laantje’

Wat ze belangrijk vond was de plek waar ze afscheid van hem zou nemen. Het crematorium in Bilthoven, met het mooie uitzicht op het ‘laantje’. En de muziek. Traditionele Engelse muziek moest het zijn, want hij was een Engelsman. Dat de aula verder leeg zou zijn nam ze voor lief. Alleen zij, haar dochter, haar schoonzoon en de twee kleinkinderen zouden er zijn en verder niemand. Spreken was niet nodig. Wat moesten ze zeggen? En voor wie? Ze wisten toch alles al van elkaar.

Ontroerend afscheid

Het werd een ontroerend afscheid. Met zijn vijven zaten ze rond de open kist. In stilte staken ze de kaarsen aan. De muziek werd afgespeeld, er werd niet gesproken. Af en toe liep ze naar de kist en aaide hem over zijn gezicht. Uit onze kinderkoffer hadden beide kinderen een tranenflesje gekozen. Dat hielden ze in hun handjes. Als ze moest huilen, hield het meisje het flesje onder haar oog, om zo haar tranen op te vangen. Na een tijdje pakten de kinderen hun tekenspullen, schreven briefjes en legden deze bij hun opa. Zijn dochter plukte een paar bloemen uit het bloemstuk, die ze bij haar vader legde. En ze hielden elkaar stevig vast.

Een klein ritueel

Aan het eind viel de stilte en stonden ze hand in hand huilend rond de kist. Ze moesten nu echt definitief afscheid van hem nemen. Voorzichtig vroeg ik of ze misschien toch zelf de kist wilden sluiten. Vooraf leek dat ze naar om te doen, alsof ze hem zouden opsluiten. Maar op dat moment voelde het als het juiste. Een laatste blik, een laatste kus, een laatste aai. En vervolgens, als een betekenisvol ritueel, legden ze samen de deksel op de kist en draaiden ze ieder een van de schroeven aan.

Gebaren zeggen soms meer dan 1000 woorden……

Schrijf u in voor onze nieuwsbrief

Ontvang direct een bericht van nieuwe blogs!