Draai je device a.u.b.
Terugkijkend op de afgelopen jaren, constateren wij dat mensen anders omgaan met de uitvaart dan in het verleden. De uitvaartbranche gebruikt tegenwoordig vaak de term ‘persoonlijke uitvaart’. Daarmee wordt gesuggereerd dat een uitvaart ook onpersoonlijk zou kunnen zijn. Gedoeld wordt in mijn ogen op een eigentijdse of eigenzinnige versus een traditionele uitvaart. Het verlies van je man, je moeder, je partner, je kind is immers per definitie een hoogst persoonlijke aangelegenheid. Ook als je kiest voor een traditionele invulling van de uitvaart.
Wat wij in de praktijk zien, is dat steeds meer mensen zoeken naar manieren om het unieke van deze persoon en van dit afscheid zichtbaar en voelbaar te maken. Uitgangspunt is niet langer ‘wat gebruikelijk is of wat hoort’, maar ‘wat vinden wij belangrijk en wat past bij deze persoon, bij ons en in deze situatie….’.
In de keuzes die gemaakt worden signaleren wij de volgende trends.
De standaard dubbele rouwcirculaire met een zwart of grijs kader behoort al langer tot het verleden. Er zijn talloze rouwkaarten beschikbaar met afbeeldingen van bijvoorbeeld het strand, een roos, een vlinder of voetstappen in het zand. Inmiddels geven ook deze kaarten een gevoel van ‘standaard’. Wij zien dan ook steeds vaker dat mensen zelf een ontwerp maken. Een foto van de overledene, de lievelingsbloemen, de eigen tuin, het bos waar vaak gewandeld werd of bijvoorbeeld het eigen schilderij komen op de kaart te staan.
Het valt ons op dat we steeds minder condoleance-avonden organiseren. Een flink deel van onze cliënten kiest ervoor de kist direct te sluiten. De overledene verblijft dan meestal in een mortuarium tot de dag van de uitvaart. Als de overledene thuis is opgebaard, komen de intimi veelal langs op afspraak. Hetzelfde gebeurt vaak in een rouwcentrum. Een enkele keer wordt vlak voor de uitvaartplechtigheid gelegenheid gegeven om de overledene nog even te zien en afscheid te nemen.
Het theehuis waar moeder graag kwam, een cultureel centrum, een zaal in een conferentiecentrum of kasteel en de eigen tuin. Dit zijn voorbeelden van plekken waar wij uitvaarten georganiseerd hebben. Groot voordeel hiervan is dat er een eigen sfeer gecreëerd kan worden en er geen tijdsdruk is. Na de plechtigheid wordt de overledene begraven of, al dan niet begeleid door de directe familie, naar het crematorium gebracht. Daar vindt dan alleen de feitelijke crematie plaats.
Landgoed Drakenburg in Baarn, waar wij regelmatig een uitvaartplechtigheid verzorgen
De afgelopen paar jaar zijn er in het hele land natuurbegraafplaatsen opgericht. Dit zijn terreinen waar mensen begraven worden en waar de natuur haar gang mag gaan. Er zijn geen grafmonumenten, de nabestaanden krijgen niet met grafonderhoud te maken en de graven worden nooit geruimd. Door de eeuwigdurende grafrust wordt de bescherming van de natuur gewaarborgd. Mensen kiezen hiervoor om redenen van duurzaamheid, om hun liefde voor de natuur uit te drukken of omdat het idee ze aanspreekt dat de overledene opgaat in de natuur.
Het staat veel mensen tegen om na de afscheidsplechtigheid in een rijtje te gaan staan om gecondoleerd te worden. Ze kiezen voor een samenzijn, waar mensen elkaar zelf opzoeken en nemen daar graag de tijd voor. Een informele bijeenkomst, waar gepraat, gelachen en gehuild kan worden en waar soms een toast uitgebracht wordt. Aangekleed met drankjes en hapjes, waar de overledene van hield. De gevulde koeken van die speciale bakker, de wijn die hij zo graag dronk, zelfgebakken appeltaart. Of júist de traditionele koffie met cake, omdat dat helemaal paste bij oma.
Ontvang direct een bericht van nieuwe blogs!