De uitvaart van Gerry; een vingerafdruk

Regie over haar eigen uitvaart

Wilde ze over haar graf heen regeren? Wilde ze iets ontvluchten? Kon ze niet loslaten? Ik wist niet wat het antwoord was, maar deze vragen speelden door mijn hoofd. Vol vuur en tot in detail was Gerry bezig met de voorbereiding van haar eigen uitvaart. Het moest háár vingerafdruk worden. Ze liet een speciale baar maken, vroeg mensen te spreken over diverse thema’s, maakte een muzieklijst, zocht papier uit voor de rouwkaart en wilde praten over de tekst die erop zou komen. Op dat punt kwam Teun, haar man in opstand. De kaart was zíjn bericht aan de buitenwereld, niet het hare. Ze moest hier even over nadenken en gaf hem toen volmondig gelijk. Als hij dan maar wel het citaat dat ze had uitgezocht erop zou zetten…..

Ze verheugde zich

Waarom is Gerry hier zo intens mee bezig, vroeg ik mij af. Hoe kan het, dat ze er van geniet om bezig te zijn met haar eigen uitvaart? Zich erop lijkt te verheugen. Straalt bij het ritueel dat we hebben ontworpen voor in het crematorium. Ik durfde het haar niet te vragen, kwetsbaar als ze was en beperkt in haar energie. Na 3 gesprekken had ze rust. Ze kon het onderwerp loslaten en zei dat ze er volledig op vertrouwde dat haar uitvaart precies zo zou worden als zij wilde.

Gelukkig sterven

‘Ik ben zo gelukkig’, zei ze tijdens mijn laatste bezoek. ‘Ik geniet van een zonnestraal die op mijn bed valt, een vogel die zaadjes oppikt, de wolken die langs drijven, de verdieping in de relatie met Teun. Ik ben intens gelukkig’. We namen afscheid. Met tranen in de ogen, wetende dat ze zou zijn overleden als ik weer zou komen. Ik vertelde haar hoe blij ik was haar te hebben leren kennen, hoe sterk de connectie was die ik voelde. Gerry liet me opnieuw zien en voelen dat rond de dood de kern van het leven zichtbaar wordt. Dat ook de laatste levensfase groeimogelijkheden kan bieden.

Laten zien wie ze was

Enkele weken na de uitvaart van Gerry ging ik bij Teun op bezoek. De vraag hield mij nog steeds bezig. Waarom was ze zo intens met haar uitvaart bezig geweest? ‘Ja’ zei hij, ‘daar heb ik ook over nagedacht. In het begin irriteerde het me. Alsof ik niet voor een mooie uitvaart zou kunnen zorgen, alsof ze niet op mij vertrouwde. Maar toen kreeg ik het door. Ze wilde iedereen nog één keer laten zien wie ze was; Gerry, in alle facetten. En dat is haar volledig gelukt. De uitvaart was echt háár vingerafdruk. Het klinkt misschien raar, maar ik ben er zo blij mee!’

Deze blog is geplaatst met toestemming van Teun.